ŞALBAN

is. Şaxı, budağı, üst qatı təmizlənmiş böyük ağacın gövdəsi; dirək. Şalbanın bir ucu sənin çiynindədir. ( Ata. sözü ).
[Mətbəxlərdə] şalbanlardan asılan, qışdan qalmış balqabaq, kudu, soğan, quru balıq, dəstə ilə qurumuş qarğıdalı, narın süpürgə, bezdən qab dəsmalları nəzərə çarpırdı. H.Sarabski.

Синонимы

  • ŞALBAN tir
  • ŞALBAN şalban bax tir I
ŞALAPÁY
ŞALĞAM

Значение слова в других словарях