ŞALBAN

is. Şaxı, budağı, üst qatı təmizlənmiş böyük ağacın gövdəsi; dirək. Şalbanın bir ucu sənin çiynindədir. ( Ata. sözü ).
[Mətbəxlərdə] şalbanlardan asılan, qışdan qalmış balqabaq, kudu, soğan, quru balıq, dəstə ilə qurumuş qarğıdalı, narın süpürgə, bezdən qab dəsmalları nəzərə çarpırdı. H.Sarabski.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ŞALBAN şalban bax tir I
  • ŞALBAN tir
ŞALAPÁY
ŞALĞAM

Digər lüğətlərdə

занима́ние кутерьма́ мать-одино́чка мекте́бе позло́бствовать приня́тие пропе́ть сохрани́ть употреби́ться форси́рованность беспла́тно жа́лостный любо́вник не остаться в долгу́ самолю́бьишко пагур accrementition Atrides coachful cockfight last name ledger pugnacity undemonstrative пристрастно