f. 1) qırma, sındırma; 2) qırıq, sınıq; 3) məğlub olma; basılma; 4) əlil.
f. 1) qırma, sındırma; 2) qırıq, sınıq; 3) məğlub olma; basılma; 4) əlil.
sif. [fars.] 1. Bədənin hər hansı bir üzvündən məhrum olmuş və ya hər hansı bir səbəbə görə onu itirmiş; əlil
Полностью »I прил. 1. битый, поломанный. Şikəst kürsü поломанное кресло 2. увечный. Şikəst uşaq увечный ребенок, şikəst qadın увечная женщина 3
Полностью »I. i. cripple, invalid; müharibə ~i war cripple; ~lər üçün ev home for invalids II. s. invalid, disabled; ~ əsgər disabled soldier; ~ etmək to invalid
Полностью »[fars.] прил. 1. инвалид; набут (шулу, къецӀи, буьркьуь, члахъ ва я мс. бедендин паярикай садакай магьрум тир, нукьсан квай); şikəst etmək (eyləmək) а
Полностью »ŞİKƏST [Seyyid:] Bundan əvvəl, hamı dərdlər, mərizlər, şikəstlər, məyublar onun qəbrindən dərdlərinə dərman alardılar (Ə
Полностью »is. handicapé m, - e f ; mutilé m, -e f ; invalide m, f ; estropié m, - e f ; müharibə ~ləri mutilés de guerre ; ~ etmək mutiler vt, estropier vt ; ~
Полностью »Farsca şekəstən (sındırmaq) məsdərindən əmələ gəlib. İşgəncə (əsli: şekənçe) sözü də buradandır. (Bəşir Əhmədov
Полностью »