1. Hündür, uca, yüksək. Əlçatmaz minarə. Əlçatmaz hasar.
// məc. Yetişmək, nail olmaq, əldə etmək mümkün olmayan.
[Adilə:] Mən yaxında, əlim altında olan səadətə qovuşmaq istəyirəm, uzaqlara, əlçatmaz səadətlərə doğru qaçmaq istəmirəm.
2. Uzaq, gedib-gəlmək çətin olan. Əlçatmaz yer.
– Cüməyəm, müşküldü aşıqla hallar; Neyləyim, əlçatmaz, uzaqdır yollar.
Onları apardılar özlərilə dağlara; Kəndlərə, şəhərlərə, əlçatmaz uzaqlara.
3. Möhkəm, alınması, tutulması, girilməsi mümkün olmayan, ya çətin olan.
[Məhərrəm:] Rüstəm bəy evini eyləyib bir əlçatmaz qala.
