ə. 1) öz yaxın adamlarının qeyrətini çəkmə; 2) əsəbiləşmə, əsəbilik
сущ. устар. см. əsəbilik
is. [ər.] bax əsəbilik. Çarpışmaq üçün lazım ikən mərdə cəsarət; Bilməm, neçin olmuş sana qalib əsəbiyyət? H