əvəzçilik
əvəzçilik
сущ. 1. эвезчивал, гьа са вахтунда са шумуд везифа тухун, са шумуд чкада къуллугъ авун; 2. кьисасчивал, кьисас къахчуз алахъун
Tam oxu »i. pluralism; holding more than one office; ~ etmək / üzrə işləmək to pluralize, to hold* more than one office, to hold* down two (three, four, etc
Tam oxu »сущ. совместительство (выполнение какой-л. работы одновременно со своей основной работой). Əvəzçilik etmək работать по совместительству
Tam oxu »is. 1. Eyni zamanda bir neçə vəzifə aparma, eyni zamanda bir neçə yerdə qulluq etmə. Əvəzçilik işin keyfiyyətinə ziyan vurur
Tam oxu »