ƏZL

is. [ ər. ] köhn. rəs. İşdən çıxarma, vəzifədən kənar etmə.
□ Əzl etmək (eləmək) – işdən, vəzifədən götürmək, çıxarmaq.
[Şah:] Mən ki o hakimi … əzl eləmişdim. Ə.Haqverdiyev.
[Şah:] …Mən səni sədarətdən əzl edirəm. C.Cabbarlı.

ƏZQƏZA
ƏZM

Значение слова в других словарях

аргументи́рованность барбари́совый о́бножь полногру́зный преоблада́ть се́ссия чеса́ть вихра́стый пропека́ть разыскно́й расквартирова́ть сатани́ст сове́тница ток труба́ уплотни́ть anemograph evasive manoeuvre hospitableness leatherboard mum oak obscuration tragicomic парнишка