м 1. az (rus əlifbasında “a” hərfinin köhnə adı); 2. только мн. азы əlifba, ilk məlumat, начинать с азов əlifbadan başlamaq; ◊ ни аза (в глаза) не знать (не понимать, не смыслить) heç nə, heç bir şey bilməmək (başa düşməmək); от аза до ижицы əvvəlindən axırına kimi, başdan ayağa qədər.
I -а; м. 1) В древнеславянской и старой русской азбуке: название первой буквы алфавита, обозначающей гласный звук [а]. 2) только мн.: азы, азов Первоначальные сведения, основы чего-л. Начать с азов. А
Tam oxu »уст. аз (урус алфавитда куьгьнедай «а» гьарфунин тIвар). ♦ начать с азов сифте кьилелай башламишун
Tam oxu »