м 1. mehrab, səcdəgah; 2. qurbangah; 3. məc. kilsə, din; ◊ возложить (принести) на алтарь ... canını fəda etmək, canından keçmək, başını qoymaq (Vətən, məhəbbət və s. yolunda).
м 1. mehrab, səcdəgah; 2. qurbangah; 3. məc. kilsə, din; ◊ возложить (принести) на алтарь ... canını fəda etmək, canından keçmək, başını qoymaq (Vətən, məhəbbət və s. yolunda).
м 1. алтарь, мигьраб (клисадин къене кешиш жедай асул кьилин чка). 2. пер. клиса, дин. ♦ на алтарь возложить ва я принести къурбанд авун, багъишун
Tam oxu »-я; м. (лат. altare) см. тж. алтарный 1) Место для жертвоприношений у языческих народов; жертвенник. 2) Часть храма, в которой на возвышении находится святой престол. 3) высок. О месте, внушающем благ
Tam oxu »