АННАМИШУН

гл., -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир,; аннамиш тавун, аннамишиз тамукьун || амукь тавун, аннамишиз амукь тахвун, аннамишиз амукьмир гьиссун, фагьумун, фикирда кьун, къанажагъда гьатун. Аннамиш, ахмакь фукъара, Эхир гьатда тӀаш хъуртара... С. С. Итимвал хъсан я. И бахтаварвал за къанни цӀуд лагьай йисара аннамишна. Къ. М. Экуь инсан. Вердишра рикӀ аннамишиз гьар са гьуьндуьр уьмуьрдин. А. Ал. Теселли. Эминан дережадикай гьар са дагъвидиз, иллаки гьар са лезгидиз, хабар хьун лазим я. Амма гьайиф чӀугвадай кар ам я хьи, саса вахтара бязи чалкечирри ам вуж тир, ада вуч авунай лугьуз, чпин акьалтӀай алчахвал къалурда, Ихьтин ахлакьсузвили миллетдални леке вегьизвайди аннамишзавач. М. Ж. Юбилейдиз савкьватар. Ви къастунал кӀевивал, лепешвилихъ, гьиллебазвилихъ галаз женг чӀугун за сифтедилай аннамишнач. Т. Агьмедханов. Мехъер куьтягь жедалди. И кар кӀевелай аннамишай шаирдини вичин игьтият хвена: «Тирвал, керчек лугьуз тадач шиирра гьич масакӀа жедач», - лугьузва Сулеймана. А. Гьажимурадов. ЧӀехи шаир.

АННАМАЗВИЛЕЛДИ
АНПӀ