|| АЧУХУН гл., ни-куь вуч -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир; ачухар авун || ачух авун, ачухар тавун || ачух тавун, ачухар тахвун || ачух тахвун, ачухар хъийимир || ачух хъийимир 1) кӀевнавай, агалнавай затӀ ахъаюн. Чи чӀехи тир юлдашари Ачухна чаз вар и муькъуьн. С. С. Куьреда цӀийи муьгъ. СиратӀ муькъуьн ачухда вар Сив хвейила, я мусурман. X. Къ. Сивер техуьзвайбуруз. Заз зегьем я. Пенжер ачух, герек я михьи гьава. Ф. Н. Зегьемвал. 2) куьч., са куьн ятӀани манадин гъавурда тун. Ничида, ада чаз мад вуч авун теклифдатӀа, вуч ачухардатӀа, - килигда чун... Къ. М. Хайи чилин таватар. Шаиррин везифа - чи поэзиядихъ авай тербияламишунин метлеб мадни зурбаз ачухаруникай, ада халкьдиз къуллугъ авун къвердавай виниз хкажуникай ибарат я. А. А. Лезгийрин поэзия вилик тухунин бязи месэлайрикай. Абу Сайд аль-Хадриди пайгъамбардин гафар рикӀел хкизва: "Дишегьлидин патавай хтана, адан сир ачухзавай итимди Аллагьдин вилик лап еке гунагь кар ийизва". Диндикай суьгьбетар || Самур, 1994, No 3. Ина ( Са имаратдин сир || Газ. "Эдебият ва инжесенет", 1983, 18-ноябрь - А. Г.) бязи малуматар ачухардайлани чӀуруз къалурунриз рехъ гузва. М. М. Чун «гъвечӀи» халкь туш. Вакъиф кис хьана. Са ара гана, ахпа ада рахун давамна: - АкӀ хьайила за ваз сифте кьилелай ачухин... М. Ш. Рагъ къаршиламишзава.
* дерт ~, рикӀ ~.