прил. 1) бахт(ар) авай. - Зун кьведра бахтлу кас я: за жуван уьмуьр аялризни шиирриз бахшна. М. Б. Ша чун таниш жен. 2) шад, вири патарихъай крар туькӀвенвай. Гьисабнач за бахтлу йикъар уьмуьрдин, рикӀелламач бахтсузбурун кьадарни. М. Б. РикӀин интервью. Антоним: бахтсуз.
* бахтлу авун гл., ни-куь вуж; бахт(ар) авай гьалдиз гъун. Кесибдивай вич гьакӀ бахтлу из жедач. Е. Э. Бахтсузвал. Тарихди вун бахтлу авуна, эй зи халкь. Гь. Къ. Четин бахт.
* бахтлу хьуй ! межд... 'бахт(ар) авайди хьуй' (адет яз яргъал рекьиз фидайдаз лугьуда) манадин ибара.
* бахтлу хьун гл., бахт(ар) авайди хьун. Эхир кесиб Къагъриман бахтлу хьана... Ф. Кесибдин хва Къагьриман. Махлукьатар бахтлу хьана, Метлеб ва мурад жагъана. М. А. Эллер. Бахтлу я къе сефигь, бати, Чапхунчини яланчи. Ф. Н. Мад атана.