туьрк, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) са нин ва куьн ятӀани терефдин, патан кас. И къад йисан вахтунда чи миллетдин векилрикай алимар, шаирар, духтурар, инженерар, артистар хкатнавай. Гь. Къ. Четин бахт. Зазни якъин хьанва: гьар са пеше адан векилри пухлу ийизвачтӀа, маса садавайни адал леке гъиз жедач. Т. А. Мехъер куьтягь тахьанмаз. Зи са дуст писатель, Къавкьаздин гъвечӀи халкьаририкай садан векил, къецепатан са уьлкведиз фена хтайла, ада заз сугьбетна... А. Къ. Халкь. Милли чӀаларин векилрин гьалар писди хьана: са дарискъал аудиториядиз кӀватӀ хьайибурувай ина фикириз, гъил юзуриз хьунухь мумкин тушир. Гь. Къазиев. Ихьтин олимпиада жедани? || ЛГ, 2002, 26. ӀV. Амма бязи тухумрин тӀварар абурун векилрин къилихриз килигна эцигнава. С. Муслимов. ЦицӀигъ-наме. 2) суддал са нин ва куьн ятӀани тереф хуьдайди, адвокат.
* векил хьун гл., вуж нин; никай нин са нин ятӀани терефдинди хьун. ЦӀийи хизан атанмаз, ам са тухумдин тӀварунихъ язавай ва гьа йикъалай адакай хуьруьн майишатдин векил жезвай. С. Муслимов. ЦицӀигъ-наме.