ГУЬЛЧИМЕН

туьрк, шиир, сущ.; -ди, -да 1) векь, цуьквер авай дуьзенлух чка. АтӀлас хьтин гуьлчимен Дагъдин иервал вуча X. Т. Иервал вуча! 2) ( чӀехи гьарфуналди - Г ) дишегьлидин хас тӀвар: Гуьлчимен.

ГУЬЛУЬШАН
ГУЬМБЕ

Digər lüğətlərdə