|| ТАБАГЪ араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) кӀвалин майишатда ишлемишун патал махсус кьайдада гьазурнавай гьайвандин ли. 2) лист. Са полигондал Ленинан чӀехи суьрет ва адан «Чи мурад коммунизм я» гафар алай ракьун зурба табагъ алкӀурнавай ракьун кьве кӀвач цементдалди тӀарамарна мягъкемдиз чиле акӀурнавай, А. Къ. Ленин ва цацар алай сим.
* дабагъ авун || табагъ авун гл., ни, вуч химикатралди туькӀуьрнавай тайин тир гьалдиз гъун. # хам ~, хъицикь ~, ли~.