араб, шиир, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра инсандин чӀур хьанвай гьал ва я кар къайдадик кухтадай затӀ. Чир хьанач ваз гила дава, Гъазур тир фу нез, нехирбан. Е. Э. Нехирбан. Зи дердиниз вун дава я, Валай гъейри авач дарман. Е. Э. Эй, зи гуьзел. Зи дердиниз дава, дарман жедай туш. Е. Э. Ярдин дерт. Ширин чайдихъ галаз насу Чандиз я дава, самовар. С. С. Самовар. Духтирди адаз туькьуьл дава буюрмишна. Куьре чӀалан элифарни кӀелдай жуз. Синоним: дарман, куьмек, чара.
* дава \[давачара\] авун гл., ни низ-квез фикирда авай къаст, мурад кьилиз акъуддай мумкинвал гун. - Я буба, белки, завай ви дердиниз дава ийиз жен, вуна заз вучиз лугьудач? Ф. Акьуллу данарбан. Гена, шукур аллагьдиз, артух тади ганвач. ЯтӀанц тадиз давачара авуна кӀанда. Б. Гь. Заз эвера.
* дава-дарман сущ., рах. инсандин чӀур хьанвай гьал ва я кар къайдадик кухтадай затӀ. Инсандин дава-дарман и тӀебиатдив вичив гва... Б. Гь. Заз эвера.
* дава хьун гл., вуч низ-квез фикирда авай къаст, мурад кьилиз акъуддай мумкинвал хьун. Гзаф духтурриз тухвана, амма адан азардиз дава хьанач. Р.