араб, сущ.; -ди, -да; -ар -ри, -ра Аллагь авайдал бинеламишнаваз дуьньядихъ, гьакъикъатдихъ галаз инсан алакъаламиш жедай жуьрейрикай сад. Эй, Етим Эмин, зайи Уна дин. Е. Э. Пагь, чи уьмуьрар. Къазимегъамед, вуна мусурман диндиз, шариатдиз акси крар гзаф авунва. 3. Э. Къазимегьамед. Мусурман диндин демократвилин макьсад исламдин хейлин ивирар лезги агьалийрин алай аямдин милли руьгьдин ва халкьдин эрзиманрихъ галаз кьазва. ЛГ, 1994, 16. ӀX.
* д инд ал атун гл., вуж 1) имандал атун. 2) теклифзавай меслятдал рази хьун, икьрардив атун. Я серкер, чун мадни Керимхандин патав хъфин. Белки, Керимхан диндал атайтӀа, ахпа чнани чи къайгъуяр акуна мехъер башламишин. М. Рустамов. Къафлан ва Зуьгьре.
* диндал кӀеви прил. 1) рикӀин дериндай диндихъ агъанвайди. 2) кьилиз ялдай, рекьив текъвер, маса фикирдал гъиз тежер.