сов. 1. inanmaq, inanıb tapşırmaq, etibar etmək; 2. vəkil etmək, vəkalətnamə vermək.
сов. 1. inanmaq, inanıb tapşırmaq, etibar etmək; 2. vəkil etmək, vəkalətnamə vermək.
1. ихтибар авун; ихтибарна тун, тапшурмишун. 2. векил авун, векилвал. гун; доверить брату получить деньги жуван пул вахчуз стха векил авун
Tam oxu »-рю, -ришь; доверенный; -рен, -а, -о; св. см. тж. доверять, доверяться а) кого-что (кому или с инф.) Оказывая доверие, поручить, передать. Доверить товарищу передать письмо адресату. Доверить тёще вос
Tam oxu »