ДУЛ

сущ.; -ди, -да кӀелер, данаяр хун. Дуьнья мублагъ, шадвал гьевес хьурай чак, ЦӀийи йисуз къведра къведай дул хьурай. А. Сайд. ЦӀийи асир.

* дул къачун гл. ни кӀелер, данаяр хун идара авун. Ам, Аслан, гьар йисуз артухни алаз дул къачузвай, виридан гъилетупӀа авай чубан я. 3. Э. Булахдал.

ДУЗЛАХ
ДУЛАНАЖАГЪ

Digər lüğətlərdə