ЕРИМИШУН

гл., ни; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир; еримиш авун, еримиш тавун, еримиш тахвун, еримиш хъийимир гьерекатна фин. Шарвилидин турни юкьва туна, ада Суьруьядин къеледихъ еримишна. Н. А. Шагьмар.... парар авай вагонар акъвазарнавай патахъ еримишна. ЛГ, 1992, 4. VӀ. Гъуьлуьн япал кушкушна хьиз, Гъил кьуна ам муькуь кӀвализ Еримишна агална рак. Ш. Ю. «Кукудин къимет». Синонимар: фин, гьерекатун.

ЕРИМИШ
ЕРИНДА