прил. 1. kobudlaşmış, sərtləşmiş, ağaca dönmüş; 2. məc. keyimiş (keyikmiş), keyləşmiş, qurumuş.
прил. 1. kobudlaşmış, sərtləşmiş, ağaca dönmüş; 2. məc. keyimiş (keyikmiş), keyləşmiş, qurumuş.
-ая, -ое 1) разг. Ставший твёрдым, как дерево; загрубевший. З-ая кора. З-ая корка хлеба. 2) Нечувствительный, малоподвижный; онемелый. З-ые пальцы. З-ая рука, нога.
Tam oxu »