ЗАЙИФ

1. zəif; зайиф гар zəif külək; 2. gücsüz; əldən düşmüş, taqətsiz; зайиф кас zəif adam; 3. arıq, cansız, sağlam olmayan; зайиф аял zəif uşaq; * зайиф авун bax зайифарун; зайиф дамар кьун (birinin) zəif damarını tutmaq; зайиф чка (жигьет) bir şeyin zəif yeri (cəhəti), çatışmayan cəhəti, nöqsan, çatışmazlıq.