ЗАМИН
n. warrantor, one who guarantees or warrants; bailsman, person who supplies bail; surety, guarantee; bail.
zamin, zəmanət verən; zəmanətçi; замин хьун zamin olmaq, zəmanət vermək; заминдиз къачун hüq. zaminə götürmək
Tam oxu »1. поручитель. 2. ручательство, порука, залог (в значении ручательства) : заминда къахчун - брать на поруки; заминда кьун - гарантировать (что-л
Tam oxu »араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра нин-куьн ятӀани эвез. Гьукуматдин мягькем замин Тир са дирек Герейханов
Tam oxu »