ИБРЕТ

1. ibrət; 2. məc. dərs, nəsihət, öyrətmə; ибрет гун ibrət vermək, ibrət dərsi vermək, ibrətləndirmək; tənbeh etmək, cəzalandırmaq; ибрет къачун ibrət almaq (götürmək), ibrətlənmək, nəticə çıxarmaq, nümunə götürmək, ibrət dərsi almaq; ибрет хьун ibrət olmaq, dərs olmaq.