ИГЬСАН

араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра са кьейи касдин руьгьдиз бахшна адан мукьвабуру халкьдиз гудай тӀуьн (пул, шей). Хийир кардал вун мидаим мерез я, Я вун хийир, шийир, игъсан чидайд туш.. Е. Э. Нефсиниз. Машрикьда сад кьиникьин ван ХьайитӀа, нез гъадан игьсан, Тарс туна, зарб гьализ балкӀан, Гьаниз рекье гьат и фекьи. С. С. Фекьи. Синоним: садакьа.

* игьсан гун [авун] гл., ни нин кьейи касдин руьгьдиз бахшна адан мукьвабуру халкьдиз тӀуьн (пул, шей) гун. Ам кьиникъик кваз хизанрин вилик кафан къачун, суркьул атӀайбуруз, сур хвейибуруз гьакъи гун, фекьи-фахра рази авун, хемис садакьа-игьсан авун хътин шариатдин къанунар акъвазна. А. Ф. Бубадин веси. Кьве жунгав ва ругуд гьер къачуна, тукӀуна, жемятдиз игъсан гана. А. Къ. Гилигзава.

ИГРИДИ
ИГЬТИЯЖ

Digər lüğətlərdə