ИСТЕЧЬ

сов. 1. köhn. axmaq, axıb tökülmək; 2. ötmək, keçmək, bitmək, qurtarmaq, tamam olmaq; срок договора истёк müqavilənin vaxtı qurtarmışdır; ◊ истечь кровью qan aparmaq, çox qar, itirmək.

ИСТЕЧЕНИЕ
ИСТЁКШИЙ

Digər lüğətlərdə