ИСТЕЧЬ
1. авахьун, (иви, жими затI). 2. куьтягь хьун, акьалтIун, алатун.
сов. 1. köhn. axmaq, axıb tökülmək; 2. ötmək, keçmək, bitmək, qurtarmaq, tamam olmaq; срок договора истёк müqavilənin vaxtı qurtarmışdır; ◊ истечь кро
Tam oxu »-теку, -течёшь, -текут; истёк, -текла, -ло; истёкший и, (устар.), истекший; св. см. тж. истекать 1) книжн. = вытечь (о жидкости) Из скалы истёк поток. Из сосуда истекла вода. 2) Окончиться, прийти к к
Tam oxu »