КЕЛ

фарс, сущ.; -ди, да; -ер, ери, ера. 1) гамиш (эркек). Нехирдикай кал гамиш Чпин гъенел хтайла, Гуьгъуьналлаз гамишдин. Са зурба кел атана. Ф. Бахтавар. Хата авач, балкӀан рекъид, мал рекьид, Пиле яцар, кел гамишар къад 'рекьид. Н. Н. Султанан балкӀан. 2) ( чӀехи гъарфуналди - К) эрекдин хас тӀвар - Кел.

КЕКЯГЪУН
КЕЛЕГЪА

Digər lüğətlərdə