м (мн. корни) 1. (müxtəlif mənalarda) kök, rişə; 2. başlanğıc, bünövrə, əsas, mənbə; ◊ вырвать с корнем kökünü kəsmək, kökündən qoparmaq; в корне əslində; хлеб на корню biçilməmiş taxıl; пустить корни kök salmaq; в корень запрячь ortaya qoşmaq (atı); изменить в корне kökündən dəyişdirmək; краснеть до корней волос qızarıb pula dönmək; в корне пресечь kökündən kəsib atmaq, lap əvvəlindən qabağını almaq.