КЪАДИМ

|| КЪАДИМИ араб, ктаб, прил. 1) фадлай авай. # ~ дарамат, ~ девирар, ~ халкь, ~ хуьр, ~ шегьер, ~ муьгъ; ~ адет( ар), ~ кхьинар. Яраб чкадин халкьар туширбур вужар ятӀа? Лезгияр ва талишар? Аквадай гъаларай, Азербайжанда и кьве къадим ва чкадин халкьарин руьгьдик хкӀурун са низ ятӀани лазим я. М. М. Лацу лекеяр. Лезги халкьдин тарих къадимини я; девлетлуни. М. М. Лезги тӀвар алатӀа. Гьар са инсан куьхъ ятӀани инанмиш хьун лазим я. Эрк кутадай пак са затӀ авачирдал инсан лагьай тӀвар жедач. Чун паталди а пак затӀар лагьайтӀа, чи бубайрин къадим дин я, иман я, Ягь-намус я, лишанар тир паквилин. А. Къ. Ярагъ Мегьамедан гьазават. 2) ( чӀехи гьарфуналди - Къ) эркекдин хас тӀвар - Къадим. Ими и фикиррик квайла, Асланан дидедиз Къадим хтанвалда лагьай хабар хьана. 3. Э. Муьгьуьббатдин цӀелхем. Синонимар: дегь, куьгьне, иски. Антоним: цӀийи.

КЪАДГЪУНУН
КЪАДИМАРУН

Digər lüğətlərdə