араб, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра 1) хата, бедбахтвал. Им баяд туш, къаза я хьай. Е. Э. Дуьнья- дикай бейхабардаз. Буругъдин кьилел атай къазадихъ галаз яратмиш хьанвай гьал веревирд авуна. 3. Э. Со- циалист Зегьметдин Герой. Темирханов. Секинатан кьилел атай къазадикай къуни-къуншийризни кӀели хьана. 3. Э. Кек галкӀизва. Душманрин араяр къвердавай кьери жезвай. Абурун шагьди, вичин везирар кӀватӀна, ва, кьилел къвазвай къазадикай гьикӀдатӀа лугьуз, меслятар авуна. 3. Гь. Лезгийрин риваят. \[Зарлишан\] Я Аллагь, чи руш вал аманат, ам сагъсаламатдиз кӀвализ хкведайвал хъуй. Яраб ам гьинаватӀа? Яраб гьихьтин къаза атанватӀа зи баладал? Н. И.. Гьакимрин папар. 2) куьч. четинвал, зегьмет. И руш гьамиша къазадик квайди я: пакамлай няналди мугьманар жеда кӀвале.
* бала-къаза