КЪЕКЪЯГЪУН

(-из, -на, къекъягъ) f. müxt. mən.: гьача къекъягъун dəstək vurmaq, dirək salmaq, dayaqlamaq; кьуьл къекъягъун təpiklə vurmaq, təpik atmaq; гапур къекъягъун xəncəri soxmaq; рикӀ къекъягъиз шехьун dərindən içini çəkərək ağlamaq, hıçqıra-hıçqıra ağlamaq, hıçqırmaq, hönkürmək.