араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) мусурман динди къалурзавайвал, эхирзаман хьайила, кьейибурал чан хкана, ийидай суд. 2) куьч. Гьар ай-эвер, лап пис гьал. Дигай кӀвале жед къиямат, тагьсибвал. Е. Э. Кьве паб. Ахпа, Воронеждин патав ва Курский дугада хьайи къиямат акурла, ам заз са чиг акатун хьиз хьана. 3. Э. Кьве фронтдин командир.
* къиямат мал сущ. диндин гьисабралди, кьейи инсандиз эхирзаманда жедай мал, девлет. Вуна кӀусни къайгъу мийир, Ваз къиямит мал хьана хьи. Е. Э. Вирт квахьайдаз.
* къиямат(дин) югъ сущ. 1) мусурман динди къалурзавайвал, эхирзаман хьайила, вири кьейибурал чан хкидай, абурун суд-дуван ийидай югъ. Къиямат югъ атанвачир кьилел зи, Я зун тушир хайи чилер авара. Ф. Н. Агь. 2) куьч. туькьуьлвилер хьанвай югь.