кьал

[sup]Ӏ[/sup] (сущ.: -уни, -уна, -ар) -

1. былинка, стебель : векьик гзаф кьалар ква - в сене много несъедобных стеблей; кьални экьечӀ тавур никӀер - поля, на которых нет ни былинки; туькьуьл кьалар - полынь.

2. (перен.) спичка; см. цӀакьал.

3. (диал.) спица (для вязания); см. акьван икьун [sup]ӀӀ[/sup]. || а виле кьал эцягъа! - дудки!, чёрта с два!, держи карман шире!

[sup]ӀӀ[/sup] (диал.; сущ.: -уни, -уна, -ар) - вилка; см. кьуьк.

[sup]ӀӀӀ[/sup] (диал.; сущ.: -уни, -уна, -ар; бот.) - груша; см. чуьхвер.

кьакьунун
кьала

Digər lüğətlərdə