КЬАТӀУН

гл., ни вуч; -ида, -ана; -из, -изва; -ин, -утӀ, -урай, -амир; кьатӀун тавун, кьатӀун тахвун, кьатӀун хъийимир фикир авуна са къарардал атун, фагьумун, аннамишун, гъавурда гьатун. СикӀ гзаф дикъетдивди пӀирез килигна. Адак хата квайди кьатӀана. Ф. Тапан кьин кьур жанавур. Етим Эмин пашман жез туш гафарал, Гьахъ, батӀул дуьз къатӀуз лагьай чӀаларал... Е. Э. Зун атана. Гила гиман амачир. Нажмудина кьатӀана: виликан йифиз атай мугьман маса кас тушир. А. А. Ирид цавук Самурдин ван. Авачирди адахъ намус Гьич садани кьатӀаначир. Ж. Ахквада чун. Лезги халкьни Кьвед-пуд чӀалал рахадайди къе КьатӀанатӀа, вахтар чирна, Етим Эмина? А. Къ. Шаир ва халкь. Куьне лап дуьз кьатӀана, - лагьана Шабана, - капитандин конкурсда за кьве суал эрменидиз лезги чӀалалди ганай. С. М. ЦицӀигъ-наме.

КЬАТӀУН
КЬАТӀУН

Digər lüğətlərdə