ж 1. лапа söz. kiç. (bax лапа 1-ci və 3-cü mənalarda); 2. ovç. ləpir, iz; 3. pəncə dərisi; ◊ стоять (ходить) на задних лапках qulluq göstərmək, yaltaqlıq etmək.
ж 1. лапа söz. kiç. (bax лапа 1-ci və 3-cü mənalarda); 2. ovç. ləpir, iz; 3. pəncə dərisi; ◊ стоять (ходить) на задних лапках qulluq göstərmək, yaltaqlıq etmək.
-и; мн. род. - -пок, дат. - -пкам; ж. 1) уменьш.-ласк. к лапа 1), 2) Еловая лапка. Котенок лапкой умывал мордочку. 2) обычно мн.: лапки, -пок. Шкурка, мех с лапы какого-л. животного. Муфта из беличьих
Tam oxu »