МУКЬВАЛВАЛ

сущ.; - или, -иле; -илгр, -илери, -шера. 1) мукьва гьал. Чи литературадин и мягькем алакъа ва мукьвавал ада халкьдин интересар патал женг чӀугуникай, халкьдин яшайиш дуьздаказ ва тамамвилелди къалуруникай арадиз къвезва. А. С. Жегьил шаиррин яратмишунин бязи месэлайрикай. Заз уьмуьрдин лайихлувилеринни тӀебиатдин гуьрчег суьретрин арада са гьихьтин ятӀани чара тежер сих мукьвавал авайди хьиз тир. Т. К. Мехъер куьтягь тахьанмаз. Мектебди, муаллимри хуьрерин арада яр- дуствал, мукьвавал артухарна, хуьрерин алакъаяр гегьеншарна. С. Муслимов. ЦицӀигъ-наме. 2) мукьва- кьиливал.

* мукьвавал тахьун гл., нин нихъ-квехъ галаз мукьва тир гьал авачиз хьун. Вак квай кимивили чи общий кардиз зарар гузва. А кимивал самокритикадихъ галаз ви са артух мукьвавал тахьуникай ибарат я. 3.3. Муькъвел гелер.

МУКЬВАЛ
МУКЬВАЛЛА

Digər lüğətlərdə