туьрк, шиир, сущ.; - ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) садаз са нихъ-квехъ ятӀани авай ва я жедай кӀанивилин гьисс. ГъвечӀи хци башламишна секиндиз: Муьгьуьббатни, Берекатни куьмек я, Зи кьатунрай, кьвезвайвал зи зигьиндиз, Виридалай Гьуьрмет, буба, герек я. М. Б. Гьуьрмет. Муьгьуьббат са бахтлувал уьмуьрдин, Муьгьуьббатди лувар гуда инсандиз, муьгьуьббатди мукьвалда чаз цаварни. И. Гь. Заз ахварай на гъил чӀугваз пелелай... Гьеле кӀуьд лагьай класеда кӀелдай чӀавуз ада рушаз чинебан чарара муьгьуьббатдикай шиирар кхьидай. А. М. Киф атӀайди. Синоним: кӀанивал. 2) ( чӀехи гьарфуналди - М) дишегьлидин хас тӀвар. -а,-а. Муьгьуьббат бадедихъ бахтавар йикъарни тӀимил хьанач. С. К. Хьилерин баде.
* муьгьуьббатдин лирика лит., сущ. шаирди вичин хсуси рикӀин гьаларихъ галаз алакъалу тир муьгьуьббатдин гьиссер къалурдай эсерар. Лезги шииратда муьгьуьббатдин лирика яргъал девиррилай инихъ яшайишда дишегьлидин гьалдиз килигна, адахь галаз авай рафтарвилериз килигна арадал атана. Д. Джамалов. Лезги литература. Учебник. ӀӀӀ кл.