не знающий обстановки, не знакомый с обстановкой, не сведущий (в чём-л.).
nabələd; набелед хьун nabələd olmaq, bələd olmamaq.
фарс, прил. гьакъикъат тийижир, гьакъикъатдикай хабар авачир, гьал гьикӀ ятӀа тийижир. Акьуллуда вичин велед ± ъич Кьуьзуьдаз пабвиле гуч