араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра гзаф такӀаивилин, душманвилин гьисс. Гьа кӀ хьайила, адан рикӀе сакӀани табийиз тежезвай и халкьар такӀан хьунин нифрет авай. З. Р. Гьажи Давуд. Пачагьрин ва абурун гъилибанрин инсафсузвилер, халкьдин патай абуруз авай нифрет, такӀанвал сатирадин махарани къаравилийра мадни дериндай ва хцидаказ ганва. Гь. Гашаров. Сифте гаф. - Агь, гурцӀул, - тажуб жезва цӀийи таниш. - Яраб им вуна зун бегенмиш хьана ийизвай кар ятӀа, я тахьайтӀа, нифрет яз, ягьанат яз ийизвай кар? А. Исм. Эхиримжи къув. Кимел кӀватӀ хьанвай инсанрин чинар нифретдин гьиссерив ацӀанвай. Я. Ш. Гьахъ квахьдач.
* нифрет авун \[гъун\] гл., ни низ гзаф такӀанвилин, душманвилин гьиссер лугьун. «Эхь, захъ рикӀ ава. Ада ваз уьмуьр амай кьван нифрет, ахпа лянет ийида, Къ. М. Экуь инсан. Ахцегьви шаир Малла Нуриди вичин «Судуяр» шиирда нифрет гъун дуьшуьшдин кар тушир. ЛГ, 2002, 15. V.