сов. köhn. bürümək, əhatə etmək, götürmək, almaq; его обуял страх onun canına qorxu düşdü, onu qorxu götürdü.
сов. köhn. bürümək, əhatə etmək, götürmək, almaq; его обуял страх onun canına qorxu düşdü, onu qorxu götürdü.
-яет; обуянный; -буян, -а, -о; св. кого-что Охватить, овладеть с неудержимой силой (о чувстве, состоянии) Меня обуял ужас. Ребёнка обуяло неудержимое желание спать. Тоска, грусть обуяла. Толпу обуяла
Tam oxu »