сов. 1. diyirlənmək, yuvarlanmaq 2. məc. tələsik çəkilmək (geri); враг откатился за реку düşmən tələsik çayın o tayına çəkildi.
сов. 1. diyirlənmək, yuvarlanmaq 2. məc. tələsik çəkilmək (geri); враг откатился за реку düşmən tələsik çayın o tayına çəkildi.
-качусь, -катишься; св. см. тж. откатываться, откат, откатывание, откатыванье 1) Катясь, переместиться в сторону, назад. Бревно откатилось. Мяч откатился за штрафную линию. Орудие откатилось после зал
Tam oxu »1. авахьун (гъвар, челег ва мсб къерехдихъди, кьулухъди). 2. пер. кьулухъди чIугун, кьулухъди катун (душман)
Tam oxu »