сов. 1. köhn. ayrılmaq, uzaqlaşmaq, tərk etmək; 2. çöküntü qatı şəklində yığılmaq (düz, piy və s. qatları haqqında); 3. həkk olmaq möhkəm qalmaq (şüurda, yaddaşda və s.).
сов. 1. köhn. ayrılmaq, uzaqlaşmaq, tərk etmək; 2. çöküntü qatı şəklində yığılmaq (düz, piy və s. qatları haqqında); 3. həkk olmaq möhkəm qalmaq (şüurda, yaddaşda və s.).
1. ччара хьун; къакъатун; къакъатна кьилди хьун; хкечIун. 2. геол. дагълух жинсинин къат гьасил хьун (цикай ацукьна жуьреба-жуьре кирежд къванер ва
Tam oxu »-ложится; св. см. тж. отлагаться, откладываться, откладывание, откладыванье 1) Осесть в виде слоя, пласта. В устье реки отложилась мель. В клетках отложились соли. Отложилась жировая прослойка. 2) Зап
Tam oxu »