ОТПОР

м мн. нет 1. dəf etmə, qaytarma, qarşı durma, rədd etmə; müqavimət, zərbə; дать отпор врагу düşməni dəf etmək; 2. şiddətli cavab, etiraz, protest; дать отпор демагогу demaqoqun ağzından vurmaq.

ОТПОЛОТЬ
ОТПОРОТЫЙ

Digər lüğətlərdə