м lay, təbəqə, qat; ◊ лежать пластом hərəkətsiz uzanmaq, uzanıb qalmaq, sərələnib qalmaq, tir-tap uzanmaq.
м lay, təbəqə, qat; ◊ лежать пластом hərəkətsiz uzanmaq, uzanıb qalmaq, sərələnib qalmaq, tir-tap uzanmaq.
къат; пласт снега живедин къат; нижний пласт кIаник квай къат. ♦ лежать пластом пер. юзан тийиз чIул хьиз ярх хьун
Tam oxu »-а; м. см. тж. пластик, пластовой, пластом 1) Слой чего-л. однородного по составу и отделённого от другого, других. Пласт земли. Пласты перистых облаков. Пласты дыма, тумана. Чередование пластов чисто
Tam oxu »