сов. 1. çalmaq, biçmək (otu); 2. ayağından vurub, yıxmaq, dibindən vurub yıxmaq; 3. məc. canını üzmək, əldən salmaq, taqətdən salmaq, belini qırmaq; болезнь подкосила его xəstəlik onun canını üzdü; неприятное известие подкосило его pis xəbər onun belini qırdı.
-кошу, -косишь; подкошенный; -шен, -а, -о; св. см. тж. подкашивать, подкашиваться, подкашивание 1) а) (кого)-что Подрезать косой. Подкосить траву. б) отт. что и чего Накосить ещё немного выборочно или
Tam oxu »1. дергесдалди тIимил ягъун. 2. пер. ярхрун; дергесда ягъай хьиз ярхрун (мес. гуьлледи). 3. пер. къуватдай вигьин, зайифрун, такьатдай вигьин (мес
Tam oxu »