м 1. təkbətək vuruşma, təkbətək döyüş; duel; 2. məc. ümumiyyətlə iki təqibin mübarizəsi, yarışı, bəhsi, mübahisəsi.
м 1. təkbətək vuruşma, təkbətək döyüş; duel; 2. məc. ümumiyyətlə iki təqibin mübarizəsi, yarışı, bəhsi, mübahisəsi.
-нка; м. см. тж. поединочный 1) а) Бой один на один, схватка двух противников (обычно по вызову одного из них) Поединок русского богатыря с басурманином. Вызвать на поединок. Выйти на поединок. б) отт
Tam oxu »