сов. 1. tədricən gətirmək (çoxlu); 2. çəkmək, vurmaq (rəng, bəzək).
сов. 1. tədricən gətirmək (çoxlu); 2. çəkmək, vurmaq (rəng, bəzək).
-веду, -ведёшь; понавёл, -вела, -ло; понаведённый; -дён, -дена, -дено; св. кого-что и (часть) чего разг. Постепенно навести в большом количестве. Понавела каких-то пьянчужек. Понавела лоск в доме. Пон
Tam oxu »