сов. bax никнуть; ◊ поникнуть духом ruhdan düşmək.
сов. bax никнуть; ◊ поникнуть духом ruhdan düşmək.
1. алгъун, кьилер куьрс хьун (мес. шуьткьвей векьер-кьаларин). 2. агъуз хьун; аватун; агъуз авун; поникнуть головой кьил агъуз хьун (хура гьатун)
Tam oxu »-ну, -нешь; поник и поникнул, -никла, -ло; св. (нсв., также, никнуть) см. тж. поникать 1) Склониться, пригнуться (о растениях) Зелень каштанов поникла от зноя. 2) а) Утратить бодрость духа, впасть в п
Tam oxu »