сов. 1. doğmaq, doğurmaq, törətmək; 2. məc. səbəb olmaq, əmələ gətirmək, yaratmaq.
сов. 1. doğmaq, doğurmaq, törətmək; 2. məc. səbəb olmaq, əmələ gətirmək, yaratmaq.
1. уст. акъудун, туьретмишун, аладун, хана арадиз акъудун. 2. пер. арадал гъун, арадиз акъудун, себеб хьун
Tam oxu »-рожу, -родишь; порождённый; -дён, -дена, -дено; св. см. тж. порождать, порождаться, порождение кого-что 1) устар. = родить 1) Породить шесть сыновей. * Я тебя породил, я тебя и убью (Гоголь). 2) Вызв
Tam oxu »